Το ξέρουμε. Είμαστε εθισμένοι. Στη μουσική. Στις λέξεις για την μουσική. Στις εικόνες για τη μουσική ή με τη συνοδεία της. Το πιθανότερο είναι ότι κι ο αναγνώστης αυτών των γραμμών δεν πάει πίσω, απλώς όπου μουσική συμπληρώστε βιβλία, ταινίες, θεωρίες συνομωσίας, πόδια.
Μας έχουν μάθει ότι οι εθισμοί κάνουν κακό στην υγεία. Την ψυχική κυρίως. Βλακείες. Τους εθισμούς πρέπει να τους καλλιεργούμε, να τους βγάζουμε βόλτα στο φως της ημέρας, να επιμελούμαστε το διαιτολόγιό τους, να συναντούμε συνάδελφους συνεμμονικούς - show me yours i'll show you mine.
Από τα καλύτερα μέρη για τέτοιες βόλτες είναι και η γεμάτη θαλπωρή μπλογκόσφαιρά μας. Η μπλογκοβίζιον – ταυτόχρονο countdown των είκοσι καλύτερων δίσκων της χρονιάς και ψηφοφορία από περίπου 150 μουσικοϊστολόγους – που εκτυλίσεται ήδη εδώ και δώδεκα μέρες στις οθόνες σας από τα μαζικότερα ραντεβού.
Η συμμετοχή μου θα είναι περισσότερο στο περιθώριο της φετεινής μπλογκοβίζιον, με αναρτήσεις για δίσκους που κρατάω από τη φετεινή χρονιά, ανεξαρτήτως φορμάτ, κυκλοφορίας και αυστηρής αξιολογικής κατάταξης.
Aς ξεκινήσουμε απ΄το άλμπουμ Means and Ways του Afrikan Sciences (Eric Porter Douglas). Ακούστηκε ελάχιστα μέσα στη χρονιά (αν δε κάνω λάθος κυκλοφόρησε μέσα στο καλοκαίρι), ίσως γιατί μέχρι πολύ πρόσφατα ήταν διαθέσιμο μόνο ψηφιακά και αρκετά δυσεύρετο διαδικτυακά. Μόνο το Resident Advisor το παρουσίασε και μάλιστα το αξιολόγησε με υψηλή βαθμολογία, γεγονός που μου κίνησε το ενδιαφέρον...
Ποιες είναι λοιπόν οι αφρικανικές επιστήμες των οποίων κοινωνός επαγγέλλεται ο Douglas; Τα blues; Η soul ; H jazz, το hip hop, το techno; Mμμμ περίπου σωστό. Τα παραπάνω μάλλον είναι αυτά που περιγράφει ο τίτλος: “μέσα” και “τρόποι”. Η επιστήμη είναι ουσιαστικά μία: η αυτού μεγαλειότης ο ρυθμός.
Ο Afrikan Sciences χτίζει κάθε κομμάτι γύρω από το επεξεργασμένο, πολυεπίπεδο ρυθμικό του υπόβαθρο. Πολύ αφαιρετικά, σαν σκελετοί ή σκαριφήματα δομών παρελαύνουν οι περισσότερες από τις χαρακτηριστικές μορφές που πήρε ο ρυθμός στην αφροαμερικανική μουσική κουλτούρα των εικοστού αιώνα. Πάνω τους εναποτίθενται samples και οργανικά μέρη που αφήνονται σε δικές τους λούπες συγκροτώντας παραδόξως (και εδώ είναι η επιτυχία του δίσκου) ένα αρκετά συνεκτικό σύνολο. To γκρίζο, αστικά ψυχεδελικό κλίμα και οι ρηξικέλευθες επιλογές του δίσκου θυμίζουν περισσότερο τον Actress, την Pursuit Grooves και τα εγκαταλειμένα βιομηχανικά κτίρια του Nτητρόιτ του σήμερα παρά την πολύχρωμη και πολυδιάστατη cosmic beat σκηνή της δυτικής ακτής, της γειτονιάς δηλαδή του Afrikan Sciences.
Από τις πνευματικές (pneumatic) βιομηχανικές κινήσεις του Ejericios, την κουρδιστή μικρογραφία funk μπάντας του Α tonk, το χαλασμένο μηχάνημα προβολών του spirals και την κολλώδη ουσία που συγκρατεί το entitlement στο έγκλειστο σε ψυχιατρείο be bop του Go Speed, την μελαγχολική ψαλμωδία του Two as 36 και το στεγνό, κοφτό, μικροβιακό (ούτε κι εγώ ξέρω τι σημαίνει αυτό το επίθετο ακριβώς) funk του NanoRock Skank, το Means and Ways με κάθε ακρόαση καλυτέρευε ώσπου να μου μείνει σαν ένα από τα πιο ενδιαφέροντα και πετυχημένα ηχητικά πειράματα της χρονιάς που φεύγει.
με έψησες να τον ακούσω (τον έχω κατεβασμένο εδώ και καιρό), οπότε your job is done i guess :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήόντως, με μια πρώτη αυτιά, μου φαίνεται πολύ ενδιαφέρον σαν άκουσμα, συγγενικό ίσως και με τους άλλους αφρικανούς (τους hitech) --τουλάχιστον όσον αφορά τη ρυθμολογία και το repetition. κοίτα όμως ποιο είναι το πρόβλημά μου, το οποίο το διαπίστωσα τώρα που ετοιμάζω τις λίστες για τη μπλογκοβίζιον: πρόκειται για μουσικές τις οποίες μπορώ να θαυμάσω, όμως δυσκολεύομαι να αγαπήσω. από την άλλη, υποθέτω οτι δεν είναι φτιαγμένες για να αγαπηθούν, αλλά για να χορευτούν, οπότε ίσως απλά να πρέπει να αλλάξω τον τρόπο που τις ακούω. δεν ξέρω, εσένα ποιά είναι η γνώμη σου;
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό που κατάλαβα τα τελευταία χρόνια για την ηλεκτρονική μουσική είναι ότι η ευελιξία και ο έλεγχος του δημιουργού είναι μεγαλύτερος πάνω στο τελικό ηχητικό αποτέλεσμα απ' ότι στην κλασική ροκ/ποπ παράδοση. Μπορεί να προσαρμόσει τη παραμικρή λεπτομέρεια, μόνος του, να δημιουργήσει το δικό του μικρόκοσμο. Εκεί είναι που θα αφεθούμε στα χέρια του και θα κάνουμε ό,τι μας κατέβει - θα χορέψουμε, θα καούμε, θα ερωτευθούμε κλπ. Σίγουρα οι πειραματισμοί είναι λίγο πιο απόμακροι στην υιοθέτησή τους, αλλά η σχέση που δημιουργείται μεταξύ ακροατή και μουσικού όταν θεμελιωθεί είναι άρρηκτη γιατί είναι εξ' ορισμού αναντικατάστατη. Δεν καταλαβαίνω ακριβώς πώς εννοείς "να αγαπήσω την τάδε μουσική", αλλά υποψιάζομαι ότι μπαίνουν και βιώματα ή και επιδράσεις δικών σου αγαπημένων μουσικών που θα καθιστούσαν κάτι αξιαγάπητο. Επίσης θέλει και λίγο επιμονή και υπομονή να καλλιεργήσεις δεσμούς ηχητικής αγάπης στην εποχή μας, όπου μπορείς κάθε μέρα να βρίσκεις κάτι άλλο να ακούσεις, αλλά είμαι σίγουρος ότι το εν λόγω ζήτημα το έχεις αντιμετωπίσει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥποθέτω πως ο Spiral εννοεί την αγάπη με τον παραδοσιακό τρόπο που αγαπάς ένα τραγούδι των Beatles ή του Dylan. Νομίζω όμως πως δεν έχει να κάνει με την ηλεκτρονική μουσική αυτό (πχ ένα κομμάτι των Knife μια χαρά το αγαπάς), όσο στον διαχωρισμό του τι είναι τραγούδι με τη στενή έννοια (φόρμα, αλληλουχία κουπλέ/ρεφραίν κλπ) και τι όχι.
ΑπάντησηΔιαγραφήναι, νομίζω πως ο γκρην έχει πιάσει τι θέλω να πω. π.χ. το 'untrue', ίσως ο πιο άμεσα 'αγαπήσιμος' δίσκος ηλεκτρονικής μουσικής τα τελευταία χρόνια, νομίζω πως στην ουσία του είναι pop, καθώς απευθύνεται (και) στο συναίσθημα. από την άλλη, δίσκους όπως αυτόν του african sciences (ή των africa hitech, μιας και τους ανέφερα πιο πάνω) μπορείς να τους προσεγγίσεις κυρίως με το μυαλό ή με το σώμα. κι εκεί είναι που εντοπίζω ένα πρόβλημα, το οποίο όμως δεν μπορώ να το εξηγήσω με λόγια -απλά 'νιώθω' πως 'κάτι' λείπει (πιο κλισέ και υποκειμενικός πεθαίνεις, το ξέρω :Ρ)
ΑπάντησηΔιαγραφήκατανοώ τι λες ωστόσο, κι εγώ το παθαίνω αυτό κάποιες φορές. αλλά αν το σκεφτείς είναι αντίστοιχο με μουσικές όπως η jazz πχ, που αγαπάς άλλα πράγματα σε αυτές (και φυσικά μπορείς να αγαπήσεις εξίσου ένα κομμάτι του Miles με ένα των Beatles πχ). μου φαίνεται μεγάλο μέρος έχει να κάνει με την εξοικείωση του ακροατή με τον ήχο κάποιας μουσικής.
ΑπάντησηΔιαγραφή