winton's 2011 picks, pt.2

Ένα από τα πιο out there βιντεοκλίπ των τελευταίων – τουλάχιστον; - χρόνων, η διαστημική περιπλάνηση του Mmhmm (από το Cosmogramma του Flying Lotus), υπήρξε για τους περισσότερους από εμάς η γνωριμία με τον τύπο με την φτέρινη περικεφαλαία που τραγουδάει και παίζει μπάσο, τον Thundercat (Stephen Burner). Aν παρακολουθούσαμε τη hardcore σκηνή των ΗΠΑ θα τον γνωρίζαμε και ως τον μπασίστα των Suicidal Tendencies ή αν ήμαστε ακόρεστοι συλλέκτες πηροφοριών (όχι ότι δεν είμαστε ακριβώς) κάπου θα τον πετυχαίναμε στα credits δίσκων του Snoop Dogg, της Erykah Badu και άλλων.

Mέλος της ευρύτερης παρέας της Brainfeeder του Flying Lotus και κάτοικος του Los Angeles, τη χρονιά που μας πέρασε ο Thundercat μας έδωσε τον πρώτο του δίσκο, το Golden Age of Apocalypse, ένα ιδιοσυγκρασιακό ταξίδι ρετροφουτουριστικής υπερκοσμικής soul που δανείζεται τόσο από την κληρονομιά της jazz fusion του ’70 (διασκευή σε George Duke, περίεργοι ρυθμοί, εκτελεστική δεινότητα του Thundercat στο μπάσο, ΑRP και λοιπά αναλογικά σύνθια, η μινιμαλιστική ψυχεδελική soul του Shuggie Otis) όσο και από τις μουσικές κατευθύνσεις των καιρών μας (η cosmic beat σκηνή του LA, τo ρυθμολογικό εργαστήρι των Tortoise, το καλειδοσκοπικό χαρμάνι των Mouse on Mars στο Audoticaker).

Παρά τις ποικίλες αναφορές, τις εναλλαγές σε tempo και διάθεση καθώς και κάποια κομμάτια που μένουν συνθετικά στο επίπεδο του τζαμαρίσματος ( Ιt Really Doesn’t Matter To Me, Jamboree) ο δίσκος στέκεται πάρα πολύ καλά ως σύνολο και σε αυτό σίγουρα έχει βάλει το χεράκι του ο Lotus που επιμελήθηκε της παραγωγής.

Τα πρωτόλεια αν και διακριτικά, φαλτσέτο φωνητικά του ίδιου του Thundercat είναι συστατικό μερικών από τις καλύτερες στιγμές του δίσκου όπως το Daylight, μια κυριακάτικη 80’s spacey new wave αυτοκινητάδα, και το For Love I Come, σύνθεση του George Duke, που από χαμηλότονη ψυχεδελική soul μεταμορφώνεται σε ελαστική jazz funk. Ανάλογες εναλλαγές έχει και το instrumental Golden Boy, όπου το επίκεντρο είναι στο διάλογο μεταξύ τυμπάνων και μπάσου. Τέλος, το αγαπημένο μου Βoat Cruise, μια γαλαξιακή κρουαζιέρα όπου το ρετρό drum machine φαντάζει σαν τον ταλαιπωρημένο κινητήρα του διαστημοπλοίου, οι πολύπλοκες φράσεις το μπάσου σαν την διαδαλώδη πορεία μας σ’ένα δάσος μετεωριτών, τα arp strings σαν τη θέα ενός μακρινού γαλαξία που εμφανίζεται και χάνεται.

Μellow out!