Τον άκουσα λοιπόν τον καινούριο δίσκο του Damien Rice. Έχοντας πλήρη γνώση του κινδύνου που διατρέχω να με λυντσάρει ο οksikemia (απο το φιλικό blog seagazing) θα ταχθώ με το μέρος του συντάκτη του Pitchfork: ένα μεγάλο τίποτα, μια μεγάλη βαρεμάρα και μια μεγάλη απογοήτευση. Κομμάτια με καλές ιδέες που καταστρέφονται με το γνωστό "μου αρέσει να το παίζω θλιμμένος" και κομμάτια χωρίς καν καλές ιδέες! Τα μισά μάλιστα μου φαινόταν σαν να τα είχε γράψει ελπίζοντας οτι όλο και κάποιος σκηνοθέτης θα τα επιλέξει για κάποια σκηνή της καινούριας του ταινίας - όπως είχε γίνει στο Closer με το Blower's Daughter, μόνο που αυτό το κομμάτι ήταν όντως ωραίο. Ποιός ξέρει, ίσως αν το ακούσω περισσότερο να αλλάξω γνώμη, αλλά για την ώρα προτιμώ να βάλω λίγο Django Reinhardt!
Υ.Γ. Όχι, δεν είναι ο Damien Rice ο εικονιζόμενος. Ο Django Reinhardt είναι!
η ειρωνία είναι ότι κάνοντας συνεχώς μετρήσει για την πτυχιακή, ήθελα κτ που να μην απαιτεί και να μην αποσπά την προσοχή μου. οπότε, έβαλα το φίλτατο Ντάμιεν και συνειρμηκά μπήκα στο μπλογκ και κοιτα εκπληξη!!
ΑπάντησηΔιαγραφήτπτ δεν ειναι τυχαιο τελικα...
λοιπονε, εχω ακουσει καμποσες φορες το αλμπουμ. εμενα μου αρεσει. καταρχας η φωνη-ερμηνεια του Νταμιεν μου αρεσει αρκετα και αυτο απο μονο του μου ψιλοαρκει.
ακομα, εχω πιασει τον εαυτο μου σε ασχετες στιγμες να τραγουδαω τραγουδια απο αυτο το δισκο.
πραγμα που μου συμβαινει ολο και πιο σπανια (να συγκρατω μελωδιες, στιχους κλπ κλπ).
βεβαια, αυτο που λες και εσυ υπαρχει στο μυαλο μου.
ναι μεν μου αρεσει, αλλα ειναι καλο αλμπουμ;
θα μου μεινει τπτ στο τελος η θα βαρεθω αμεσως τα τραγουδια;
ελπιζω να καταληξω πριν βγαλω τη λιστα μου με τα καλυτερα για φετος:ρ
PS αυτός στη photo ειναι ο Σπυρος Ζαγοραιος ρεεεεεε!
λολολολολολ!
"ήθελα κτ που να μην απαιτεί και να μην αποσπά την προσοχή μου"
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυ είπες ;p Κοίτα δεν ξέρω, μου φάνηκε catchy μεν αλλά με την κακή έννοια, χμ καλύτερα να ακούσω Dylan πχ - οκ μην βαράς, αλλά και ο Dylan αυτός και η κιθάρα του ήταν ουσιαστικά :)
Πάντως τώρα που είπες λίστα 2006, εγω δεν θα βγάλω τέτοιο πράγμα γιατί φέτος ήταν τρελά oldies χρονιά, κινδυνεύω το 90% των δίσκών να είναι απο τα 60s και πίσω ;p
και εγω φετος χαθηκα λιγακι με τοσα που ακουσα :/
ΑπάντησηΔιαγραφήdsl βλέπεις...
πάντως είχα μία ωραία συζήτηση χθες με τον inverted_a και λέγαμε ότι χάνεις πράγματα όταν δεν ακούς τους δίσκους στην εποχή τους.
για αυτό προσπαθώ να μην παραμελώ την επικαιρότητα. αλλά και εγώ κυρίως παλιά άκουσα φέτος και είναι πάαααρα πολλα ακόμα τα άλμπουμ που θέλω να ακούσω. :/
Όπως τα λές... και εγώ έτσι ήμουν και προσπαθούσα να κρατάω επαφή με την επικαιρότητα αλλά φέτος με κέρδισε σχεδόν ολοκληρωτικά ο μαύρος ήχος! Και δεν το μετανιώνω καθόλου :)
ΑπάντησηΔιαγραφήο Μανωλης Χιωτης δεν είναι;
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Damien τα σπάει, ό,τι και να λέτε!!!!
Εντάξει, πέρασαν και 4.5 χρόνια απο τότε που έγραψα τα παραπάνω... αλλά Damien απο τότε έχω να ακούσω (νομίζω)!
ΑπάντησηΔιαγραφή