Γειά σε όλους.Μετά από την φιλόξενη προτροπή - αποδοχή του Green Onion και απανωτές αναβολές από την πλευρά μου, να'μαι με την πρώτη μου ανάρτηση στο mezzanine...

Πιστός στο πνεύμα του ιστολογίου, έχω ως σκοπό να μοιραστώ απόψεις και εντυπώσεις για δισκούς αγαπημένους και παράλληλα να παραπέμψω σε διευθύνσεις όπου είναι αναρτημένα.Ο λόγος που ποστάρω διεύθυνση κι όχι το λινκ κατευθείαν είναι γιατί οι κανόνες καλής συμπεριφοράς στην μπλογκόσφαιρα, αλλά και το φιλότιμό μας ( που κωδικοποιείται από τους προηγούμενους-μα τι λέω;) επιβάλουν από ένα ευχαριστώ μέχρι ακόμα κι ένα ριπάρισμα, ας πούμε.Βέβαια, αυτοί οι τύποι έχουν τα πάντα, από μας θα περιμένουν;Τέλοσπαντων, αυτά με τo disclaimer, let's get down to business...

O κύριος που μοστράρει το χαμόγελο του, δηλ. ο Horace Parlan, ήταν ο πιανίστας στο Μingus Ah Um.Μιας και το Αh Um ήταν ο πρώτος δίσκος jazz που πραγματικά απόλαυσα , οι μουσικοί του ήταν μια εύλογη διέξοδος για περισσότερο "πράμα".'Eδω είναι κι άλλος ένας, ο Booker Ervin, στο τενόρο, με τον χαρακτηριστικό βραχνό του τόνο.Το στυλ του Parlan, είναι βουτηγμένο στα μπλουζ, μα εδώ για πρώτη φορά σε ηχογράφηση υπό το όνομά του αφουγγράζεται την εμπροσθοφυλακή της jazz τότε σε θέματα μετατοπισμένης αρμονίας.Τα σόλο του εκπέμπουν μια επαναλαμβανομένη, υπνωτιστική και άλλωτε μια παιχνιδιάρικη, στακάτη διάθεση.Μια φανερή συγγένεια εντοπίζεται στον Ahmad Jamal, o oποίος αποτέλεσε επιρροή στον Parlan.Ο ήχος είναι σφιχτοδεμένος, soulfull, μπλουζάτος μα και διερευνητικός.Συμμετέχει και ο Grant Green-κίνητρο για τον host!-ενώ στα τύμπανα ο ντράμερ-συνώνυμο της Blue Note των σίξτις, Βilly Higgins.Τα Tune for Richard,Dexi και Happy Frame of Mind (το δεύτερο για μένα κερδάει)είναι ακριβώς αυτό το μίγμα από ήπιο new thing, κλασικό hardbop και υπόστρωμα από μπλουζ με χαρακτηριστικά συγκοπτόμενα θέματα, ένω το Back from the gig έχει μια πιο γλυκιά αίσθηση, ως μπαλάντα.Το Home is Africa, έχει ένα ιδιαίτερο, τελετουργικό χρώμα όπου πάνω σε μια αργόσυρτη, περήφανη rhythm section δομούνται τα σόλο - του Parlan σκίζει - και αποτελεί έναν αισθητικό προάγγελο της spiritual jazz του 70.

Άντε καλή μας αρχή !

http://jazzdisposition.wordpress.com/2008/09/19/horace-parlan-happy-frame-of-mind-1963/