Επηρεασμένος και εγώ από το πεντακάθαρο και ηλιόλουστο ουρανό, βάλθηκα να βρω το κατάλληλο soundtrack μιας και πρέπει να μείνω μέσα και να διαβάσω σήματα ( @!#$%&** ). Ψάχνοντας λοιπόν το σκληρό, πέτυχα ένα δισκάκι που είχα να ακούσω καιρό.Το "Lugar Comum" του 1975, από τον Joao Donato, θρυλική μορφή της βραζιλιάνικης μουσικής. Αρχικά τρομπονίστας σε διάφορα σάλσα σύνολα, εν συνεχεία πιανίστας, από τους μουσικούς πρωτεργάτες της μπόσα νόβα, ενορχηστρωτής, με πολλά χρόνια στις ΗΠΑ, από τους πρώτους βραζιλιάνους που ανοίχτηκαν στον fusion ήχο και άλλα πολλά...
Ο συγκεκριμένος δίσκος ηχογραφήθηκε αφότου επέστρεψε στην πατρίδα του, ύστερα από την παραμονή του στις ΗΠΑ. Με αφομοιωμένη την πιο φρέσκια αισθητική του ηλεκτρικού ήχου, μα και δεδομένη της θέληση του για επιστροφή στις πιο παραδοσιακές βραζιλιάνικες δομές, ο δίσκος αποτελεί μια funky εκδοχή της samba, μέσα από ένα αιθέριο φήλινγκ που στηρίζεται στα υπέροχα πλήκτρα του Donato, ιδίως rhodes. Eπίσης ο Donato παίρνει θέση πίσω από το μικρόφωνο.Παρ'όλο που ο άνθρωπος είναι κατ'αρχάς μουσικός, η φωνή του έχει κάτι το χαρακτηριστικό και είναι απόλυτα ταιριαστή με τη μουσική. Οι ενορχηστρώσεις άφθαστες, άλλοτε λιτές, άλλοτε με μια διακριτική πολυτέλεια, είναι στον απόλυτο έλεγχο του Donato. Αγαπημένα το Tudo Tem, με το latin υπόστρωμα, το κλασικό Bananeira, το Ê Menina με το λικνιστικό χορωδιακό σαμπορεφρέν, το Patumbalacunde με τις υπέροχες πινελιές της κιθάρας. Mοναδικό στραβοπάτημα η στραπατσαρισμένη προφορά στο pretty dolly, το οποίο είναι και λίγο γλυκερό, το σώζει και πάλι η ενορχήστρωση.
To link παρακάτω παραπέμπει σε ένα από τα θρυλικότερα και διαρκέστερα μουσικά blogs για τζαζ και τα παρεμφερή.Pay some respect...
Τα λέμε στο Ρίο!...
και λίγο info http://www.slipcue.com/music/brazil/donato.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου