mayer hawthorne

Στο τελευταίο podcast του Gilles Peterson Worldwide καλεσμένος ήταν ο Mayer Hawthorne, απο τα πιο πρόσφατα αποκτήματα της Stones Throw. Γεννημένος λίγο έξω απο Detroit, μέσα σε μουσική οικογένεια, μυήθηκε απο μικρός στους ήχους του πλούσιου μουσικού παρελθόντος της περιοχής και ανέπτυξε ιδιαίτερη αδυναμία στη Motown. Με απώτερο στόχο να ζήσει απο τη μουσική, έπαιζε dj όσο συχνότερα μπορούσε, έκανε γραφιστικά αλλά και σπούδασε computer science (!), μέχρι που πήρε την απόφαση να μετακομίσει στο Los Angeles. Έστειλε ένα demo στον Peanut Butter Wolf, το "κεφάλι" της Stones Throw και αυτός δεν κατάλαβε τι άκουσε. Ρώτησε τον Hawthorne εαν πρόκειται για κάποιο re-edit παλιών, θαμμένων soul κομματιών. Η απάντηση ήταν αρνητική: όχι μόνο ήταν συνθέσεις του ίδιου, αλλά έπαιζε και όλα τα όργανα και - φυσικά - τραγουδούσε! Ενθουσιασμένος, ο Peanut Butter Wolf του ζήτησε να του κάνει έναν ολόκληρο δίσκο με τέτοια κομμάτια και κάπως έτσι ο Mayer Hawthorne έγινε μέλος της Stones Throw!

Για την ώρα οι κυκλοφορίες του είναι ένα 7", το 'Just Ain't Gonna Work Out' (με b-side το 'When I Said Goodbye' και ένα 12", το 'Maybe So, Maybe No' (περιλαμβάνει και το 'I Wish It Would Rain' αλλά και instrumental versions και των δύο). Το 'Just Ain't Gonna Work Out' ξεκινάει με ένα backbeat που εύκολα θα ταίριαζε σε hip-hop κομμάτι και είναι το πιο πιασάρικο, μια γλυκύτατη δήλωση χωρισμού. Και μοιραία: εκεί που οι Outkast έλεγαν "Never meant to make your daughter cry / I apologize a trillion times", ο Hawthorne το μελώνει αλλά είναι εξίσου υπεράνω: "Don't want you to be sad, girl / Don't want you to be afraid / I know that will you understand my ways / One day!". Το 'Maybe So, Maybe No' είναι ίσως το πιο χορευτικό του κομμάτι - από αυτά που κάποιος τυχάρπαστος θα τους βάλει ένα πιο έντονο beat και πάρει όλη τη δόξα. Τα άλλα δύο είναι μπαλάντες, το δακρύβρεχτο 'I Wish It Would Rain' είναι καταπληκτικό και η μελωδία του απο αυτές που σε στοιχειώνουν!

Το ότι θα μου άρεσε τόσο ένας λευκός που παίζει παλιομοδίτικη soul εν έτει 2009 δεν θα το περίμενα με τίποτα, καθώς γενικά είμαι πιστός στη λογική "αφου έχει γίνει παλιά, καλύτερα να ακούσω το 'αυθεντικό'". Τα κομμάτια του Mayer Hawthorne όμως με κέρδισαν, και τελικά αυτό είναι όλο το νόημα, όχι; Αναρωτιέμαι δε, αν η Stones Throw ήταν πιο mainstream πόσο σύντομα θα ακούγαμε τα τραγούδια του στα FM, ειδικά τώρα που η retro soul είναι της μόδας!

Το βίντεο του 'Just Ain't Gonna Work Out':