
O πιο funky hip-hop δίσκος που έχω ακούσει εδω και πολύ καιρό. Αλλά funky όχι με την έννοια της χρήσης funk sample στο στυλ των De la Soul ή του Del tha Funkee Homosapien. Funky όπως το εννούσαν στα 70s, παλιομοδίτικο και βρώμικο, μόνο που η παραγωγή του beat δεν σε μπερδεύει για το πότε δημιουργήθηκε. Η δε φωνή του Michael Franti με τον όγκο και την βραχνάδα της θα μπορούσε άνετα να τραγουδάει Isaac Hayes ή Barry White (ok, τα παραλέω!). Στο 'Stay Human' δε, που ξεκινάει με ενα φωνητικό πολύ-πολύ όμοιο με αυτό των Jackson 5 στη γέφυρα του 'I Want you Back' η χορευτική soul έχει το βασικό groove και τα ο Franti ραπάρει μόνο ανα σημεία. Όμοια στο πολύ ιδιαίτερο 'Oh my God' που ξεκινάει με ακουστική κιθάρα και κρουστά και εξελίσσεται σιγά-σιγά σε ένα βαθύ groove με τους στίχους να περιγράφουν κοινωνικές ανισότητες και διαφθορά με τρόπο που δεν είναι να απορείς οτι συμπεριλήφθηκε στο soundtrack του Wire.
Πιάνοντας μόνο 2 κομμάτια δεν είμαι σίγουρος οτι αρκεί να περιγράψω το ύφος του δίσκου. Αν το συμμάζευα σε μια πρόταση θα υπέθετα οτι το 'Stay Human' (που κυκλοφόρησε το 2001) θα ήταν ο hip-hop δίσκος που θα έβγαινε την εποχή του blaxploitation - αν τα 2 είδη είχαν την ευτυχία να συμπέσουν χρονικά. Δεν ακούγεται και άσχημο, σωστά; Καλύτερα όμως να βγάλετε συμπέρασμα μόνοι σας. Εδώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου