joshua redman - freedom in the groove

Είχα την τύχη να δω τον μεγάλο τενόρο (και ενίοτε σοπράνο) σαξοφωνίστα Joshua Redman πριν δυο χρόνια στην εμφάνισή του στο Παλλάς. Ήμουν στα πρόθυρα να αρρωστήσω και κατά τη διάρκεια της συναυλίας - πιθανώς λόγω και της ασύλληπτης έντασης (οχι σε σε ντεσιμπέλ) της μουσικής - ανέβασα 39 πυρετό, έτρεμα, και ουσιαστικά ήθελα να τελειώσει το live για να πέσω στο κρεββάτι μου σκεπασμένος με 10 παπλώματα. Το παράδοξο είναι οτι θεωρώ αυτη συναυλία απο τις καλύτερες στις οποίες έχω παρευρεθεί!

Ο Joshua Redman δεν είναι καθόλου τυχαίος. Γιος του avant-garde σαξοφωνίστα Dewey Redman, ο Joshua τελείωσε το Harvard με έπαινο και ήταν έτοιμος να συνεχίσει τις σπουδές του στα νομικά στο Yale, όταν κέρδισε τον διαγωνισμό Thelonious Monk το 1991. Κάπως έτσι αποφάσισε να ακολουθήσει επαγγελματική καριέρα στη μουσική. Καλώς ή κακώς, δεν ακολούθησε τον - παραδοσιακό στη jazz - δρόμο του sideman στα πρώτα του βήματα, αλλά δημιούργησε απο την αρχή το δικό του γκρουπ.

Το Freedom In the Groove κυκλοφόρησε το 1996, μετά απο μια σειρά άλμπουμ (κάποια με την συμμετοχή του Pat Metheny) παραδοσιακού jazz ήχου, με το swing να είναι η κινητήριος δύναμη πίσω απο τους μουσικούς. Σε αυτόν τον δίσκο όμως - όπως άλλωστε υποδηλώνει ο τίτλος του - ο Redman ξεφεύγει απο το σύνηθες ρυθμικό πλαίσιο της jazz και συχνά οι συνθέσεις του έχουν έντονη την επιρροή του r'n'b. Ο φανταστικός Brian Blade στα τύμπανα εγγυάται οτι το swing θα υπονοείται ακόμα και όταν το παίξιμο δεν είναι straight-ahead jazz και με τη βοήθεια του Christopher Thomas στο μπάσο συνθέτουν ένα πολύ στιβαρό rhythm section. Το παίξιμο του Redman είναι περισσότερο προσιτό απο το σύνηθες σύγχρονο jazz παίξιμο, ίσως γιατί είναι "παλιομοδίτης": μπορεί συχνά να ακούγεται η επιροή του Charlie Parker στις bop φράσεις του, αλλά στο μεγαλύτερο μέρος του δίσκου παίζει με έναν ζεστό, οικείο, bluesy ήχο. Αντίστοιχη είναι και η συμμετοχή του κιθαρίστα Peter Bernstein - ζεστή, χαλαρή και bluesy, περισσότερο στα χνάρια του Kenny Burrel παρά του Pat Martino ή του George Benson. Το δε interplay μεταξύ των δύο (Redman και Bernstein), αλλά και του πιανίστα Peter Martin, είναι ένας απο τους λόγους που απολαμβάνω να ακούω τον δίσκο στα ακουστικά μου και να προσέχω την κάθε φράση και την κάθε "συνομιλία" τους, πως ο κάθε ένας ακούει το παίξιμο του άλλου και με τη σειρά του το εμπλουτίζει και το εξελίσσει.

Συνολικά, το Freedom in the Groove είναι ένας καταπληκτικός σύγχρονος jazz δίσκος, απο αυτούς που μπορούν να ακουστούν τόσο απο τους αφοσιωμένους στη jazz, όσο και απο αυτούς που ενίοτε θέλουν να απολαύσουν την ατμόσφαιρά της.

enjoy