Girls - Album: Απο τους δίσκους της χρονιάς για μένα, με κάνει να συμφωνώ με το μεγαλοπρεπές 9.1 που του έβαλε το Pitchfork. Κάποιοι ίσως να τους θέλουν πιο μοντέρνους, εγω στέκομαι στα πολλά ωραία τραγούδια - πράγμα όλο και πιο σπάνιο, πόσες μπάντες γράφουν πια μουσική με γνώμονα τα τραγούδια; - με πρώτο και καλύτερο αυτό το Hellhole Ratrace που με στοιχείωσε. Όσο για την ποικιλία, έχει για όλους: απο indie και shoegaze μέχρι fuzz-άτο r'n'r (σε 16-μετρη blues φόρμα παρακαλώ - με διπλό turnaround!). Στα μπονους τα βιντεο - δεν θα ξεχάσω σύντομα την uncensored έκδοση του Lust for Life (ναι, αυτό που ο τραγουδιστής κρατάει ένα πέος για μικρόφωνο)...
The xx - s/t: Δεν έχω αποφασίσει ακόμα αν μου αρέσει περισσότερο η ατμόσφαιρα ή τα ίδια τα κομμάτια. Πάντως μου αρέσει πολύ ο ήχος τους (δεν το περίμενα απο hyped μπάντα), μου αρέσει το φλερτ με το beat και γενικά τα αφαιρετικά παιξίματα (δεν έχουν καν ντράμερ στη σύνθεσή τους), μου αρέσει η χρήση sub-bass συχνοτήτων (το μπάσο του Fantasy κάνει το πληκτρολόγιο να τρίζει), μου αρέσει που έχουν και αντρικά και γυναικεία φωνητικά, μου αρέσει αυτό το νωχελικό (βαριεστημένων πιτσιρικάδων) της μουσικής τους (μου θυμίζει κατά κάποιο τρόπο το Time to Pretend των MGMT) και σίγουρα μου αρέσει η παραγωγή του δίσκου. Μου αρέσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου