Σάββατο 7 Μαΐου 2011

The 1+1 Project - Weeks 16-17

το κείμενο που ακολουθεί δεν ξέρω αν διαβάζεται. είναι προϊόν μυαλού που διαβάζει μαθηματικά και πληροφορική δέκα ώρες τη μέρα. ζητώ την κατανόησή σας.


2 new:

Low - C'mon [2011]
Θα το κρατήσω σύντομο. Οι Low που αγαπήσαμε. Τραγούδια λυρικά και ατμοσφαιρικά. Τραγούδια για να μας κρατάνε ζεστούς τα βράδια. Για να τα ακούμε όταν το μυαλό θέλει να ξαποστάσει, ειδικά τις δύσκολες πρώτες πρωινές ώρες. Εξαιρετικό.

especially me





High Tension Wires - Welcome New Machine [2011]
Το Denton του Texas μου φαίνεται πως έχει φοβερά δραστήρια σκηνή. Δεν ξέρω πόσα άτομα την απαρτίζουν, αλλά σίγουρα δεν κάθονται ούτε στιγμή ήσυχοι. Όλη την ώρα φτιάχνουν καινούργιες μπάντες και βγάζουν δίσκους. Αναρωτιέμαι πόσο καιρό θα τους πάρει να για δημιουργήσουν συγκροτήματα με όλους τους δυνατούς συνδυασμούς ατόμων. Τώρα που το σκέφτομαι βέβαια, 20 άτομα μπορούν να δημιουργήσουν 4845 μπάντες τεσσάρων μελών, οπότε μάλλον θα αργήσουν λίγο. Εν πάση περιπτώσει, οι High Tension Wires απαρτίζονται από άτομα που έχουν περάσει από τους (κρατηθείτε) The Marked Men, Mind Spiders, Riverboat Gamblers, Ghost Knife, Chop Sakis, The Reds, Bad Sports, Video, Wiccans, Wax Museums, Maaster Gaiden μεταξύ άλλων. Μάλιστα. Περιττό να πω οτι τις μισές μπάντες δεν τις γνωρίζω καν, αλλά αυτές που γνωρίζω ήταν αρκετές για να ενδιαφερθώ να ακούσω αυτόν εδώ τον τρίτο δίσκο των High Tension Wires. Ε και ντάξει, το δισκάκι τα σπάει, είναι γεμάτο απο garage/punk/power-pop anthems, απο αυτά που σε κάνουν να θες να κυλιστείς στα γρασίδια τώρα που άνοιξε κι ο καιρός. Βασικά δεν ξέρω γιατί ανέφερα τα γρασίδια. Δεν κυλιέμαι ποτέ στα γρασίδια.

get weird

+2 old:

Deftones - Diamond Eyes [2010]
Τους είχα ξεγραμμένους - ειδικά μετά το τραγικό ατύχημα του μπασίστα Chi Cheng. Άλλωστε πάνε και τόσα χρόνια απ' το φοβερό White Pony, θεωρούσα τον ήχο τους ξεπερασμένο. Τόσο που το Diamond Eyes άργησα πολύ να το ακούσω παρά τις καλές κριτικές που πήρε. Όταν τελικά το έβαλα να παίξει κατάπια τη γλώσσα μου. Ο ήχος των Deftones είναι τόσο ξεχωριστός που σίγουρα έχει τη θέση στις μουσικές των 10s. Και δεν είναι ανάγκη να είσαι φαν του σκληρού ήχου για να τους γουστάρεις.


diamond eyes




Autistic Youth - Idle Minds [2010]
Μου θυμίζουν τους Observers (και όχι τυχαία, είναι και οι δύο απ' το Portland) αλλά δεν με αρρωσταίνουν όσο αυτοί. Παρόλα αυτά, το αλήτικο punk rock των Autistic Youth είναι παλιομοδίτικο, καλοπαιγμένο, ενεργητικό, αλήτικο και υψηλής ποιότητας. Κάνουν τη φάση τους, και μπορεί να μην έχουν τόσο χαρακτηριστικό ήχο όσο οι Red Dons (τα άλλα πατριωτάκια τους), αλλά γράφουν ωραία, αλήτικα κομμάτια που σου καρφώνονται στο μυαλό. Είπα οτι είναι αλήτες;

disciple

3 σχόλια:

  1. Autistic Youth γαμάνε. Ανωριμότης φάση, αλλά από συνθέσεις σκίζουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Μπερδέψαμε τα μπούτια μας με τις εβδομάδες μου φαίνεται (λες και περιμένει κανείς ακόμα το 1+1). Κατά τ' άλλα συμφωνώ με τον προλαλήσα. Και οι Low μου άρεσαν επίσης...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @Raggedy Man: ναι είναι ωραία μπάντα και ψυλλιάζομαι οτι θα σκοτώνουν live. είναι και πιτσιρίκια άλλωστε.

    @silentcrossing: νομίζω οτι η χθεσινή παρασκευή ήταν η 18η και άρα είμαι μια πίσω. αλλά δεν κόβω και το χέρι μου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή