Δευτέρα 30 Νοεμβρίου 2009

list-a-thon 2009

Απο αύριο ξεκινάει ο μαραθώνιος-ψηφοφορία για τα καλύτερα άλμπουμ αφενός του έτους και αφετέρου της δεκαετίας που διοργανώνεται απο τον gone4sure.
Σε τούτο δω το blog, τη λίστα της δεκαετίας την έχω αναλάβει εγώ (Green Onion), ενώ του έτους θα είναι κοινή (και την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές δεν έχουμε καταλήξει, αλλά είμαι αισιόδοξος!) απο εμένα και τον Winton Tostello.

Ακολουθούν λίγες μαζεμένες σκέψεις μου για τις λίστες.

Καταρχάς οι δημιουργία των λιστών έγινε εντελώς για τον χαβαλέ της ανασκόπησης και της διαδικασίας. Δεν υπονοείται καμία αντικειμενική κρίση των μουσικών πραγμάτων, φυσικά.
Απο κει και ύστερα, οι λίστες (και ειδικά αυτή της δεκαετίας) είναι αυτοβιογραφικές. Είναι δίσκοι με τους οποίους πέρασα καλά και επανερχόμουν στο άκουσμά τους. Στην περίπτωση των δίσκων της δεκαετίας, είναι δίσκοι που αντιπροσωπεύουν διάφορες απο τις "φάσεις" απο τις οποίες πέρασα ως ακροατής αυτά τα δέκα χρόνια. Σε όλους αυτούς τους δίσκους επανέρχομαι, σε άλλους συχνότερα, σε άλλους αραιότερα. Το σημαντικό πάντως είναι οτι δεν έβαλα δίσκους επειδή "έπρεπε" να μπουν, προτίμησα δίσκους που με συνόδευσαν σε πολλές στιγμές κι ας μην τους θεωρώ, ας πούμε, διαμάντια. Αλλιώς η δημιουργία λίστας θα ήταν ανέφικτη. Δυσκολεύτηκα πολύ για να καταλήξω στο #1 της δεκαετίας. Οχι γιατί ήθελα να το δώσω σε πολλούς, αλλά γιατί δεν ήθελα να το δώσω σε κανέναν. Το #1 μιας δεκαετίας σηκώνει πολύ βάρος και ξεκαθαρίζω εκ των προτέρων οτι κανείς δίσκος δεν με σημάδεψε τόσο που να θέλω να του το δώσω χωρίς δεύτερη σκέψη. Ίσως μόνο το #2, αλλά κρατήθηκα! Αν μιλούσαμε για παλιότερες δεκαετίες θα είχα το αντίθετο πρόβλημα. Δεν ξέρω αν είναι οτι δεν με ενθουσίασαν τόσο τα 00s ή αν απλώς τα "σπατάλησα" σκαλίζοντας παλιότερες μουσικές προσπαθώντας, ας πούμε, να "θεμελιώσω" το μουσικό μου αισθητήριο σωστά. Με αυτά υπόψιν, το #1 όχι μόνο μου άρεσε και με σημάδεψε αισθητικά, αλλά του "αξίζει" κιόλας η θέση - πιο αντικειμενικά σκεπτόμενος. Όσον αφορά το 2009, θαρρώ πως λίγοι είναι οι δίσκοι στους οποίους θα επανέρχομαι. Κοιτώντας άλλωστε τις λίστες μου για τις προηγούμενες χρονιές, συνειδητοποίησα πόσο σημαντικό κριτήριο είναι ο χρόνος για έναν δίσκο, κόντρα στις προσδοκίες, στο hype, που μπορεί προσωρινά να σε κάνουν να ακούσεις τη μουσική διαφορετικά, πιο θετικά. Μόνο ο χρόνος είναι το οριστικό κριτήριο, και φοβάμαι πως σε αυτό οι παλαιότερες λίστες μου δεν πέτυχαν ιδιαίτερα!

Θα κοιτάω τις λίστες αυτές σε 1-2 χρόνια και θα γελάω.

Here goes nothing...

1 σχόλιο:

  1. συμφωνώ απόλυτα, το θέτεις πολύ καλά. Άσε που φέτος δεν βγήκαν και τίποτα δισκάρες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή